Sinds de opening van het Belgische veldritseizoen half september staat er geen maat op de mannen en vrouwen van Pauwels Sauzen-Bingoal, maar het echte werk begint pas dit weekend met de aftrap van de Wereldbeker. In Waterloo wordt zondag het startschot gegeven van de 30e editie van het belangrijkste regelmatigheidscriterium in het veldrijden en de week erop wordt de Noord-Amerikaanse tournee afgesloten in Fayetteville.
Net als vorig seizoen zal de eindwinst in de Wereldbeker bij de mannen een gevecht worden tussen de toppers van Pauwels Sauzen-Bingoal, Baloise Trek Lions en het Tormans-Circus Cyclo Cross Team. Bij de vrouwen gaat Lucinda Brand voor een derde opeenvolgende titel. Afspraak op Bingoal om te wedden op de wereldbeker cyclocross en geniet van alle andere cyclocross sportweddenschappen!
Drukke decembermaand
Voor het derde seizoen op rij werd er aan de format van de Wereldbeker gesleuteld. Na de negen crossen in 2019-2020, de 14 crossen in het seizoen 2020-2021 en het kolossaal aantal van 16 crossen vorig seizoen, wordt er teruggegrepen naar een competitiesysteem met 14 events. De VS moeten het doen met twee in plaats van drie wedstrijden, Frankrijk verloor zijn wedstrijd in Flamanville terwijl Dublin, Benidorm en Beekse Bergen de nieuwkomers zijn op de wereldbekerkalender. Met in totaal zeven wedstrijden blijven België en Nederland de toonaangevende landen in de Wereldbeker. Wie titelambities heeft mag zijn start ttrouwens niet missen, want deze maand worden er maar liefst vier wereldbekermanches verreden in een tijdspanne van 21 dagen.
Opnieuw tweemansshow?
Drie wedstrijden, drie zeges. Dat is de balans na de eerste krachtmetingen in Kruibeke, Beringen en Meulebeke, drie wedstrijden van de overkoepelende Exact Cross. Eli Iserbyt won een cross en zag ploegmaat Michael Vanthourenhout met twee zeges naar huis gaan. Vorig seizoen voerden de twee teamgenoten een felgesmaakte show op en zolang Wout van Aert, Mathieu van der Poel en Tom Pidcock geen ambities hebben voor het eindklassement, heeft Pauwels Sauzen-Bingoal in principe de toekomstige eindwinnaar van de Wereldbeker in eigen rangen zitten. Toon Aerts, had het feestje van Iserbyt en Vanthourenhout, de nummers één en twee op de UCI ranking veldrijden, kunnen verstoren. Maar de winnaar van de Wereldbeker in 2019 en 2020 verbrak half september in onderling overleg zijn contract bij Baloise Trek Lions als gevolg van een afwijkende dopingtest in februari.
Na de eindzege van Iserbyt vorig jaar mag Vanthourenhout niet achterblijven. Met een tweede, derde, derde, achtste, vierde en vierde plaats de voorbije zes seizoenen grossierde Vanthourenhout in ereplaatsen en voor hem wordt het nu tijd om de hoofdprijs binnen te halen.
Gebrand op derde titel
Brand aast op haar derde eindzege op rij in de Wereldbeker en dat zou meteen een unicum zijn. Niemand – ook geen mannelijke crosser – deed het haar ooit voor. De 33-jarige renster van Baloise Trek Lions trok pas een kleine maand geleden een streep onder haar wegritseizoen waarin ze de Tour de Suisse Women won en derde eindigde in Parijs-Roubaix Femmes, maar ze toonde al haar uitstekende vorm in het veld met een tweede plaats in Beringen en een zege in Meulebeke. In de VS zal de Nederlandse dus meteen op de afspraak zijn om te tonen wie momenteel de nummer één is in het vrouwenveldrijden.
De grootste concurrentie zal net als de voorbije jaren uit eigen land komen. De Tsjechische Kateřina Nash was op 22 september 2019 de laatste niet-Nederlandse renster die een wereldbekerwedstrijd kon winnen. En vorig seizoen hadden acht rensters die in de top tien zaten in het eindklassement van de Wereldbeker de Nederlandse nationaliteit. Waarom zou het deze keer anders zijn? Denise Betsema, Fem van Empel, Annemarie Worst, Inge van der Heijden en zelfs Ceylin del Carmen Alvarado, de wereldkampioen van 2020 die vorig seizoen op de sukkel was, dromen ervan om hun landgenote van de troon te stoten.
Kant en klaar?
Met Eli Iserbyt, Michael Vanthourenhout, Laurens Sweeck, Daan Soete, Toon Vandenbosch, Vincent Baestaens, Niels Vandeputte, Tom Meeusen, Thijs Aerts en Lander Loockx en de beloften Thibau Nys en Joran Wyseure zal België goed vertegenwoordigd zijn tijdens de twee openingswedstrijden in de VS. Maar u zal geen spoor vinden van de Belgische vrouwen want zij gaven collectief verstek. In het geval van Sanne Cant heeft dat louter met sportieve redenen te maken, want ze houdt geen goede herinneringen over aan haar vorige passage in Noord-Amerika. Vorig seizoen eindigde ze respectievelijk 19e, 25e en 14e in Waterloo, Fayetteville en Iowa City.
Cant blijft wel de grootste Belgische hoop op een zege in een wereldbekermanche. Ze is de laatste Belgische winnares van een wereldbekerwedstrijd, maar die overwinning dateert al van 28 januari 2018 tijdens de GP Adrie van der Poel in Hoogerheide. In het gezegende seizoen 2017-2018 won ze vijf manches en pakte ze ook de eindzege voor de Amerikaanse Kaitlin Keough. Klaart Cant binnenkort opnieuw de klus vier jaar na de laatste Belgische wereldbekerzege?
Programma van de wereldbeker
09/10 Waterloo (VS)
16/10 Fayetteville (VS)
23/10 Tabor (Tsjechië)
30/10 Rucphen (Nederland)
13/11 Beekse Bergen (Nederland)
20/11 Overijse
27/11 Hulst (Nederland)
04/12 Antwerpen
11/12 Dublin (Ierland)
17/12 Val di Sole (Italië)
26/12 Dendermonde
08/01 Zonhoven
22/01 Benidorm (Spanje)
29/01 Besançon