Zaterdag trekt UEFA een streep onder een van de meest bizarre seizoenen sinds de oprichting van de Champions League in 1992. De voorrondeduels werden over één wedstrijd gespeeld, de locatie voor de finale werd twee keer gewijzigd en er was de mislukte staatgreep van twaalf Europese topclubs. Met Manchester City en Chelsea staan twee clubs in de finale die massaal door hun eigen aanhang teruggefloten werden in het dossier rond de Super League. In de gegeven omstandigheden is het niet uitgesloten dat de voetbalgoden voor een keer geen partij kiezen.
The Citizens beginnen als favoriet aan hun eerste Champions League-finale ooit, maar ze zullen op hun hoede moeten zijn voor het herboren Chelsea van Thomas Tuchel. Zet Pep Guardiola de kroon op het werk van een fantastisch seizoen? Of gaat Chelsea met de beker aan de haal waardoor Manchester opnieuw in rouw gedompeld zal worden na de nederlaag van Manchester United tegen Villarreal?
Afspraak op Bingoal om te wedden op de finale van de Champions League en geniet ook van alle andere voetbal weddenschappen!
Twee Engelsen en een draak
Het Estádio do Dragão van FC Porto, dat met 16.500 toeschouwers voor een derde gevuld zal zijn, is het decor voor de 66e finale van de beker voor landskampioenenen de Champions League. Chelsea won de belangrijkste Europese beker in 2012 en kan de 13e club zijn die de trofee twee keer wint. City staat voor het eerst in de finale van de Champions League en kan de 23e winnaar worden. De laatste nieuwkomer op het palmares is Chelsea.
Sinds de eeuwwisseling werden er zeven finales beslecht tussen twee clubs van hetzelfde land. Na Manchester United – Chelsea in 2008 en Liverpool – Tottenham in 2019 krijgen we met Manchester City – Chelsea voor de derde keer in de geschiedenis een honderd procent Engelse finale.
Treble voor Pep?
Guardiola won de Champions League in 2009 en 2011 en hij zou pas de zesde trainer zijn die met twee verschillende clubs de beker met de grote oren wint. De mannen die Guardiola voorgingen, zijn niet van de minste: Ernst Happel (Feyenoord 1970, Hamburg 1983), Ottmar Hitzfeld (Borussia Dortmund 1997, Bayern München 2001), José Mourinho (Porto 2004, Inter 2010), Jupp Heynckes (Real Madrid 1998, BayernMünchen 2013) en Carlo Ancelotti (AC Milan 2003 en 2007, Real Madrid 2014). Pep won dit seizoen al de titel en de League Cup en bij winst kan de Spanjaard dus in de voetsporen treden van Sir Alex Ferguson, die in 1999 de treble won met Manchester United. Critici zullen zeggen dat het geen echte treble is aangezien de League Cup veel lager wordt ingeschat dan de FA Cup, maar dat zal Guardiola worst wezen. Het zou alvast een straffere drieslag zijn dan in 2019 toen City de Premier League, de FA Cup én de League Cup won.
In vijf jaar tijd heeft Guardiola de losers van City, die niet verder geraakten dan de kwartfinales in de Champions League, omgevormd tot een regelrechte machine. Dit seizoen wonnen ze elf van hun twaalf wedstrijden op het kampioenenbal en enkel tegen Porto (0-0) kwamen ze niet tot scoren.
Is Tuchel de man die Guardiola kan kloppen in een finale? Indien we de onbeduidende Duitse DFL-Cup even buiten beschouwing laten, is dateert het van de Copa del Rey tegen Real Madrid in april 2011 dat Guardiola een finale verloor. Zijn tegenstander was toen niemand minder dan… Mourinho. Het was de eerste en enige nederlaag van Guardiola in een bekerfinale sinds hij in 2008 als coach debuteerde bij Barcelona B.
In amper drie weken tijd slaagde Tuchel erin om Man City twee keer te kloppen. Eerst in de halve finales van de FA Cup (1-0) en daarna op speeldag 35 van de Premier League (1-2). Hakim Ziyech scoorde twee van de drie doelpunten voor Chelsea, maar de verdedigers van City zullen vooral Olivier Giroud en/of Timo Werner in het oog moeten houden. Giroud – in juni einde contract is – is dankzij zijn vierklapper tegen Sevilla in december topschutter van Chelsea in de Champions League met zes treffers. Werner zit aan twaalf stuks, waarvan vier in Europa, maar er werden dit seizoen al vijftien doelpunten van hem afgekeurd.
Eist King Kevin zijn kroon op?
Kevin De Bruyne kan zaterdag Belgische voetbalgeschiedenis schrijven. Want hij kan zomaar de eerste Belg worden die als basisspeler de Champions League wint. Daniel Van Buyten (2013), Simon Mignolet (2019) en Divock Origi (2019) hebben de Champions League op hun palmares staan, maar onze drie landgenoten hadden toen het statuut van bankzitter of invaller. KDB kan na Yannick Carrasco en Origi trouwens de derde Belg zijn die de netten doet trillen in de finale. De Bruyne weet wat hem zaterdag te doen staan: scoren in zijn vijftigste duel in de groepsfase of knock-outronde van de Champions League en de beker in de lucht steken.
Door blessures is De Bruyne niet meteen aan zijn beste seizoen bezig, maar tegen Everton rondde hij wel de kaap van de tien doelpunten. Drie van die tien goals scoorde hij in de Champions League-duels met rechtstreekse uitschakeling. De Bruyne is na İlkay Gündoğan (17 goals), Phil Foden (16 goals), Riyad Mahrez, Raheem Sterling, Gabriel Jesus (allen 14 goals) en Ferran Torres (13 goals) de zevende speler die de dubbele cijfers haalt.
Portugese penaltythriller?
Sinds het begin van de jaren 2000 was de finale tussen AC Milan en Juventus in 2003 de enige die op een scoreloos gelijkspel eindigde. En in die tijdspanne waren er in totaal zes finales waarin een van beide ploegen niet kon scoren. De voorbije jaren was de eindstrijd tussen de twee beste ploegen van Europa meestal een aangenaam kijkstuk waarin de twee finalisten met de beste bedoelingen aan de aftrap stonden. Zaterdag zal Chelsea even met die traditie breken. Als het om de knikkers gaat in de Champions League maakt Chelsea er gewoonlijk een non-match van. De Blues zijn aan hun derde finale toe en de vorige twee uitvoeringen eindigden telkens op strafschoppen. In 2008 verloren de Blues van Manchester United (1-1, 5-6 na strafschoppen) en vier jaar later namen ze wraak tegen Bayern München (1-1, 4-3 na strafschoppen). Manchester City dwingen tot een strafschoppenreeks wordt onbegonnen werk. Sinds de 1-1 tegen West Brom op 15 december zit City aan een reeks van veertig wedstrijden zonder draw. Maken De Bruyne en co het af binnen de 120 minuten? Of krijgen we opnieuw een saaie aanloop gevolgd door een bloedstollende penaltyreeks?